Współczesne badania politologiczne chętnie podejmują temat zmian wywołanych kryzysem. Ujmując interdyscyplinarnie wątki różnorakich załamań, impasów, gwałtownych przeobrażeń, zderzono ze sobą heterogeniczne ujęcia warunków, w jakich się odbywały i wywołanych rezultatów. Biorąc pod uwagę sfery, jakich poszczególne zjawiska dotyczyły, przedstawiono kryzysy polityczne, rządowe, gospodarcze, społeczne – wymagające wyjścia poza stosowane dotychczas rozwiązania i kulturowe – wynikające z ewaluacji systemów wartości. Dziesięć rozdziałów charakteryzuje przebieg i konsekwencje współczesnych sytuacji kryzysowych w Europie, Ameryce Łacińskiej i Azji. Szeregując uwarunkowania i następstwa opisywanych impasów, wymieniono ich główne kategorie. Wśród nich globalne i regionalne zmiany sojuszów, finansowe i gospodarcze skutki przemian, a także sposób ich prezentowania w debacie publicznej. Ważną grupą są koszty społeczne ponoszone przez jednostki i wykluczenia dotyczące różnych regionów świata. W prezentowanych badaniach często pojawia się wątek zarządzania kryzysem i tworzenia wokół niego właściwej dla określonych sił politycznych narracji, która legitymizuje podejmowane środki zaradcze lub ich brak.

Książka przedstawia skomplikowane dzieje walk w Ameryce podczas hiszpańskiej konkwisty i kolonizacji. Autor opisuje przebieg walk Europejczyków z rdzennymi Amerykanami od najwcześniejszych dni ekspansji, jak też funkcjonowania aparatu militarnego na terytorium zamorskim Hiszpanii. Nacisk został położony na konkwistę, kolonizację, konsolidację militarną, walki z rdzenną ludnością i obronę zdobytego terytorium przed piratami, korsarzami i bukanierami. Omówiono także konflikty Hiszpanii z innymi państwami europejskimi uczestniczącymi w wyścigu o dominację w Ameryce. Publikacja wypełnia lukę w polskiej historiografii tematu, w której brakowało opracowania o podobnym zakresie chronologicznym i geograficznym. Ponadto praca została też w znacznej mierze oparta na badaniach historyków hiszpańskich i latynoamerykańskich, dotąd mało znanych w Polsce. W pierwszej części książki omówiono walki prowadzone między Hiszpanami i rdzennymi Amerykanami, gdzie czytelnik może znaleźć informację na temat uzbrojenia, taktyki i strategii wojennej, która doprowadziła do podboju znacznej części lokalnej populacji. W części drugiej przedstawiony został podział administracyjny hiszpańskich kolonii, który miał istotny wpływ na organizację i finansowanie systemu obronnego, wprowadzonego w celu obrony przed buntami rdzennej ludności i innymi Europejczykami, którzy od połowy XVI w. najeżdżali Indie Zachodnie. W tej części książki znajdują się informacje o fortyfikacjach, garnizonach i siłach militarnych, które utrzymywała hiszpańska korona na podpitych terytoriach. Omówiono tu również osiemnastowieczne reformy burbońskie i ich wielkie znaczenie polityczne i społeczne, szczególnie dla ludów tubylczych, widzących w nich możliwość awansu społecznego w zhierarchizowanym społeczeństwie Ameryki. „Zaproponowana przez Autora problematyka książki jest z pewnością bardzo interesująca. W dotychczasowej polskiej historiografii nie dysponujemy monografią ukazującą, choćby w zarysie, dzieje wojskowe w hiszpańskiej Ameryce kolonialnej. Z tego powodu tego rodzaju inicjatywę należy przyjąć z satysfakcją. […] Książka może być przydatna dla studentów historii, hispanistyki, dla badaczy zajmujących się historią wojskowości oraz hispanistów. Będzie służyła jako źródło wiedzy o faktach, postaciach, strukturach z zakresu wybranych zagadnień wojskowości hiszpańskiej w Nowym Świecie”. Z recenzji prof. dr hab. Cezarego Tarachy Katedra Świata Hiszpańskiego, Polityki i Relacji Międzynarodowych KUL

Praca, pt.: „Polityka zagraniczna Polski wobec Ameryki Łacińskiej w okresie pozimnowojennym”, poświęcona jest analizie polityki zagranicznej Polski wobec wybranych państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów w okresie pozimnowojennym. Monografia w kompleksowy sposób ukazuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich, ze szczególnym uwzględnieniem relacji bilateralnych z wybranymi państwami tego regionu, tj.: Brazylią, Argentyną, Chile, Meksykiem, Kolumbią i Wenezuelą. Stosunki dwustronne ukazane zostały na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, kulturalnej oraz naukowej. W pracy pojawiają się także odwołania do stosunków Polski z innymi państwami Ameryki Łacińskiej, jak np. Kuby, Peru, Panamy czy Ekwadoru. Choć zasadnicza część pracy poświęcona jest relacjom dwustronnym po 1989/1990 roku, a zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, to w pracy pojawiły się również odniesienia do wcześniejszych okresów polityki Polski wobec Ameryki Łacińskiej z podziałem na ich najbardziej charakterystyczne etapy, ukazujące elementy ciągłości i zmiany w stosunkach dwustronnych. Relacje Polski z państwami latynoamerykańskimi ukazano zarówno w wymiarze dwu-, jak i wielostronnym. Praca jest pierwszą w literaturze przedmiotu, która w kompleksowy sposób prezentuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich w okresie pozimnowojennym. Monografia ta, kierowana jest do osób, których zainteresowania koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski na kierunkach pozaeuropejskich, z powodzeniem może zostać wykorzystana, jako podstawa do opracowania poszerzonej strategii RP w odniesieniu do krajów tego regionu, a także przez różnego rodzaju think-tanki zajmujące się opracowywaniem materiałów o charakterze doradczym w zakresie polityki zagranicznej RP, jak również przez społeczność akademicką (naukowców, dydaktyków oraz studentów) w celu poszerzenia wiedzy na temat stosunków Polski z krajami Ameryki Łacińskiej. Justyna Łapaj-Kucharska, doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych, w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka artykułów naukowych osadzonych w zagadnieniach stosunków międzynarodowych, dotyczących między innymi: Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu i polityki zagranicznej Polski. Uczestniczka kilku grantów uczelnianych i projektów naukowo-badawczych poświęconych zróżnicowanej tematyce z pogranicza mediów, teoretycznych aspektów demokracji, funkcjonowania Unii Europejskiej oraz relacji międzynarodowych. Od 2010 roku członkini kolegium redakcyjnego Czasopisma UŚ „Pisma Humanistyczne”, od 2015 roku figurującego na liście B czasopism punktowanych MNiSW. Od 2013 r. pełni funkcję redaktora tematycznego oraz zastępcy redaktora naczelnego Pism Humanistycznych. Od 2007 roku zaangażowana w działalność o charakterze organizacyjnym. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Koła Naukowego Stosunków Międzynarodowych UŚ, w ramach którego współorganizowała szereg studencko-doktoranckich konferencji naukowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym z udziałem licznych ekspertów ze świata nauki, kultury, biznesu i polityki. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski, Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu (ze szczególnym uwzględnieniem państwa Izrael), kultury żydowskiej, stosunków międzynarodowych (ze szczególnym uwzględnieniem Korei Północnej) oraz psychologicznych aspektów terroryzmu. Wybrane publikacje: - Selected aspects of Polish-Mexican relations on the political, economic and cultural-scientific level in the 21st century, “Ad Americam. Journal of American Studies. vol. 19” (Kraków 2018). - Stosunki australijsko-izraelskie w latach 1948-2013. Polityka Zagraniczna Australii w XXI wieku. Red. A. Kandzia-Poździał (Katowice 2017). - Sytuacja Polaków osadzonych w ekwadorskich więzieniach za przemyt narkotyków w kontekście kryzysu wymiaru sprawiedliwości w Ekwadorze, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” (Katowice 2016). - Brazylia w polskiej polityce zagranicznej w drugiej dekadzie XXI wieku. Stosunki Polski z mocarstwami (...)