Książka podejmuje temat bardzo ciekawy poznawczo i ważny społecznie. Może stać się istotnym głosem w dyskusji nad zagadnieniami związanymi z komunikacją interpersonalną, zwłaszcza z tą jej formą, która dotyczy porozumiewania się osób z dysfunkcją słuchu ze słyszącymi. Autorka ma całkowitą rację, kiedy pisze: „Znaczenie komunikowania uświadamiamy sobie szczególnie wtedy, gdy zetkniemy się z problemem jego braku (np. w przypadkach mutyzmu całkowitego lub autyzmu) czy zakłóceń i barier w komunikacji wynikających z dysfunkcji, np. słuchu”. Katarzyna Jachimowska nie tylko doskonale rozumie, jak bardzo komunikacja międzyludzka stanowi skomplikowaną i heterogeniczną sieć powiązań werbalnych i niewerbalnych, ale ma również świadomość – co niezwykle rzetelnie prezentuje w toku swoich wywodów – na jakie trudności w procesie wymiany myśli i słów napotykają osoby z uszkodzonym słuchem. Autorka, dokonując opisów, analiz i interpretacji, czyni to w sposób retorycznie jasny, przekonujący i interesujący zarazem. Można powiedzieć, że realizuje starożytną zasadę: docere, delectare, movere, oczywiście z naciskiem na nauczanie.

Zbiór artykułów prezentujący problematykę niepełnosprawności – na przykładach takich grup, jak osoby głuche lub słabosłyszące, z zespołem Downa, ADHD i autyzmem – w sposób interdyscyplinarny, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia czynników psychologicznych, społecznych oraz kulturowych. Autorzy badają czynniki warunkujące adaptację osób doświadczających problemów zdrowotnych, a także możliwości wspierania tych osób w ramach pomocy psychologicznej. W pracy przedstawiono analizę kulturowych i społecznych aspektów zaburzeń rozwoju oraz uwarunkowań procesów integracji, w tym m.in. wolontariatu koleżeńskiego jako formy wsparcia. Publikacja adresowana do psychologów, socjologów, pedagogów, lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, pracowników socjalnych oraz wszystkich osób zainteresowanych społeczną percepcją niepełnosprawności we współczesnym świecie. Artykuły zebrano w dwóch częściach. Pierwsza obejmuje analizę społeczno-kulturowych uwarunkowań procesów integracji. Piotr Tomaszewski zwraca uwagę, iż nauczanie osób słyszących języka migowego przyczynia się do pogłębienia ich rozumienia sytuacji osób głuchych i słabosłyszących. Rafał Dziurla omawia proces dopasowania obowiązujących form komunikacji do umiejętności i preferencji mniejszości głuchych – dopasowania kultury większości do kultury mniejszości. Joanna Kowalska analizuje rolę przekazu społecznego oraz kulturowego, kierowanego do dzieci w wieku przedszkolnym, w procesie kształtowania się u nich stereotypów dotyczących osób z niepełnosprawnością. Olga Pokorska przedstawia przegląd badań nad postrzeganiem społecznym osób z zespołem Downa. Mateusz Płatos, Kinga Wojaczek i Adam Zawisny prezentują interesujące informacje na temat mało znanej w Polsce formy wsparcia, jaką jest wolontariat koleżeński. Druga część zbioru poświęcona jest kulturowym oraz społecznym aspektom zaburzeń rozwoju. Ewa Pisula omawia zagadnienie autystycznych cech traktowanych jako charakterystyki obecne w całej populacji i bardziej nasilonych w niektórych grupach. Rozdział odnosi się do problemów w precyzyjnym określeniu granic między normą i patologią funkcjonowania oraz związanych z tym trudności diagnostycznych. Problematykę diagnozy autyzmu opisuje szerzej Rafał Kawa, wskazując uwarunkowane kulturowo różnice w ekspresji symptomów. Monika Pudło podejmuje problematykę jakości życia osób z ADHD. Magdalena Kawa omawia zasady etyczne, których przestrzeganie jest warunkiem skuteczności pomocy psychologicznej udzielanej osobom z zaburzeniami rozwoju, a także opisuje dokumenty określające standardy profesjonalnej pracy terapeutów behawioralnych. Ze Wstępu

Caleb Zelic, głuchy od najmłodszych lat, zawsze żył na uboczu, obserwując i odbierając od ludzi istotne sygnały ukryte w ich uśmiechu, kaszlu, pocałunku. Kiedy zostaje zamordowany jego przyjaciel z czasów dzieciństwa, z którym współpracuje, wyrzuty sumienia i chęć udowodnienia swojej niewinności sprawiają, że na własną rękę rozpoczyna poszukiwania zabójcy. Nie może jednak działać sam. Pomaga mu Frankie, była policjantka, z którą się przyjaźni i prowadzi wspólną firmę. Caleb ma tylko jeden trop: słowo „Scott” przekazane przez ofiarę morderstwa w ostatnim esemesie. Kim jest tajemniczy Scott? Jak to się dzieje, że jest zawsze krok przed nimi? W trakcie śledztwa Caleb odkrywa niewygodne prawdy o swoim zamordowanym przyjacielu – i o sobie samym. "Pierwszorzędny i wartki thriller dla czytelników o silnych nerwach... bezustannie zaskakuje." The Age "Charakterystyka postaci, dialogi i intryga dorównują osiągnięciom mistrzów literatury kryminalnej." Sydney Morning Herald "Viskic doskonale łączy opis kształtowania charakteru z brutalnością i suspensem." Booklover Book